Werken

Lost Theatre

“Lost Theatre” is een immersieve 360° video. Je kunt je muis of vinger bewegen om rond te lopen. •••>

Breathing Bags

Breathing Bags zijn plastic zakken met afval gevonden in de straten, die opblazen en exploderen met ademhalende bewegingen •••>

S.A.D.

Inspired by the sonopoem S.A.D. of Ilaria Boffa, Maria Korporal’s video expresses the tensions between conflict and harmony of seasonal affective disorder. •••>

Railway Flower Labyrinth

Korte presentatie van KORPORAL MAZE-A-MAZE, oftewel Railway Flower Labyrinth, een interactieve installatie van Maria Korporal. Deze video laat enkele momenten zien tijdens de eerste tentoonstelling Im bewegten Labyrinth, september 2020 in Galerie LortzingART, Hannover. •••>

Denken met de knie

Hommage aan Joseph Beuys. During a walk in the streets of Beuys’ city Düsseldorf, I photographed a piece •••>

Reconnecting Songlines

Een nieuwe installatie in het Songlines projekt, van 9 oktober tot 1 november 2020 in de tentoonstelling Wild and Connected Plus, Galerie VBK, Berlijn.   Video van de tentoonstellingsopening:   In dit werk combineer ik nieuwere en oudere werken. Geïnspireerd door de “songlines” van inheemse Australiërs probeer ik •••>

In het bewegende labyrint

Videokunst en andere actions van Maria Korporal. Werken van 2008 tot 2020. Tentoonstelling 5-27 september 2020. LortzingART – Lortzingstraße 1 – 30177 Hannover, Duitsland •••>

Tree Travelling

Het werk omvat een video van de wereldkaart met alle vliegtuigen die momenteel vliegen, gegenereerd door een real-time radar. Voor de monitor staat een kleine boomstam. Als je hem beweegt, vul je de wereld met groeiende bomen, terwijl de vliegtuigen langzaam verdwijnen. •••>

Railway Flowers

Fotowerk, 2020 Fineart print op forex, 50 x 50 cm In Berlijn zijn er veel verlaten spoorlijnen, vooral •••>

ZoOm into my Room

The full version is now available as pay-per-view on www.visualcontainer.tv! In this video I try to show the human experience of loneliness and impotence during their „meetings“ in cyberspace. Even if the light image accurately depicts the person, eye contact is impossible. We look at a screen that shows a simulacra of some other human being and of ourselves. •••>